باز هم من را صدا کن

 
به یادگار روز سوم اسفند 65 ، روز فوت مادرم این شعر را به بینندگان خوبم هدیه می کنم :

جمعه 2 اسفند 87 داراب

باز هم من را صـــــــدا کن ، باز هــــم

از خـــدا من را جـــــــدا کن باز هــــــم

پیش من امشب بمان و لحــــــظه ای

با صـــــــدایت آشــــــنا کن باز هــــــم

دست تنهایی مـــــن در دســــت بـاد

ما دو را امشـــــب دعـــــا کن باز هم

خواب دیـــــدم بوســـــه بر رویم زدی

خـــواب را تعبـــــیر مـــــــا کن باز هم

تـــــو نـــــــدیدی انتـــــهای بــــــــودنم

رخـــــــنه بر بی انتـــــــها کن باز هــــم

با نگاهــــی کــــــشته ای دیــگر مـــــرا

بار دیـــــــگر هــــم نگــا کـــــن باز هم

آمــــــــدم گل بـــــو کنـــــم از بــــــاغ تو

درب بــــــاغ لاله وا کـــــــــن باز هــــــم

مــــن رهـــــــا کردی و رفتــــی راه خود

ایـن رهــــایی را رهــــــا کــــــن باز هم

آمــــدی کـــردی مــــــرا زندانـــــــی ات

درب زنــــدان را تو وا کـــــــن باز هـــــم

دســـــــت تنـــــــهای مرا اینـــــــجا بکار

سایـــــــه ای بر خـــــــود بنا کن باز هم

شـــــــرم رخــسار تو آتــــــش مــی زند

باز هـــم شــرم و حیا کـــــن باز هـــم

بسته ای دستم به بــــند دست خــود

بند دیـــگر هـــــم به پا کن باز هـــــــم

بهر دیــــدار تو رفتـــــــم من به بـــــــاغ

بـــــــاغ را غـرق صــــــفا کن باز هـــــم

خلوتی دارم چو شبــــــــهای کــــــــویر

یاد این خلوتــــــسرا کــــــــن باز هـــم

از فتاح بحرانی : خلوتی دارم چو شبهای کویر

www.fbahrani.blogsky.com