بر جا بمان ای تازه گل جمع سواران می رود

--------------------

برجا بمان ای تازه گل جمع سواران می رود

** برجا بمان ای تازه گل جمع سواران می رود **


تهران 13 اسفند 93


تو رفــــتی و همراه تو هــــم باد و باران مـــی رود

جـــــان ســـــخن با جان تو از یاد یاران مــــی رود

دیدم که دستی در جهان از جنس دستان جــوان

یـــــادی به یاد یـــــاری بی یادگــــــاران مــــی رود

آبی که می پاشی بپاش بر روی گل ها واژه باش

آب شــــــراب شـــــعر تو با آبـــــشاران مــــی رود

دنـــــبال روزی ها مـــباش بهر ستم آمــــاده باش

هــــم روزها هــــم روزی ات با روزگـــاران می رود

در فصل صیدی و شکار کــاری به جـــــاندارن مدار

یاد شـــــکار شــــــعر من میل شکاران مــــی رود

در بیشه انبــــوه من گــــل می کــــند اندوه مــــن

شب می پرد از پیش من در بیشه زاران می رود

از هر ســــواری ضربه ای خوردی و برجا مانده ای

بــــرجا بمــان ای تازه گل جـــمع سواران می رود

فرســوده شد زخــم  تنـــم در زیــر تیـــغ آفتــــاب

افســـوس بر بالیـــن من چـتر چنــاران مـــی رود

از فتاح بحرانی :از هر سواری ضربه ای خوردی و بر جا مانده ای
www.fbahrani.blogsky.com